Tiger heart :: ตอนที่ 5 {เสือใหญ่}

ตอนที่ 5 {เสือใหญ่}

{CUT}

“ร้ายกาจ” ว่าแล้วก็ผงกศีรษะขึ้นมายิ้มร้ายทำผมงงไปหมดแค่ขอน้ำกินมันร้ายกาจตรงไหนวะ

และก็ถึงบางอ้อเมื่อไอ้เจ้าของห้องลุกขึ้นนั่งคุกเข่าแล้วแหวกเสื้อคลุมอาบน้ำออก ขยับเข้ามานิดเพื่อให้เอิ้นน้อยที่ยังซุกตัวอยู่ในเสื้อคลุมอยู่ในระดับเดียวกับใบหน้าผม

“ไอ้เวร” อยากจะด่ายาวกว่านี้อีกสักกิโลเมตรแต่คอแห้งไงด่าได้เท่านี้ ถือว่าเป็นบุญของมัน

“ทำไมล่ะ เสืออยากดื่มน้ำไม่ใช่เหรอ” ไอ้เอิ้นว่าด้วยน้ำเสียงแผ่วแล้ววางมือลงบนหลังมือของผมซึ่งวางอยู่บนต้นขาเพื่อผลักมันออกห่าง

“กูหมายถึงน้ำ ไม่ได้หมายถึงของมึง อย่าให้กูต้องพูดมากได้มั้ย เมาอยู่นะเนี่ย”

“รู้ครับรู้ ถ้าเสือไม่เมาคงไม่นอนนิ่งๆ ให้เอิ้นกอด ถูกมั้ย”

อือ ก็ถูกของมัน

ไออุ่นจากผิวกายที่สัมผัสกันผละห่างออกไป ไม่นานนักคนเป็นเจ้าของห้องก็ถือเหยือกน้ำกลับมา เตียงนอนอ่อนยวบลงเมื่อร่างหนาทิ้งกายลงบนเตียง เอิ้นค่อยๆ คลานเข้ามาหาผม มือเย็นๆ วางลงบนต้นแขนลากขึ้นมาที่หัวไหล่ บีบเบาๆ แล้วโน้มใบหน้าเข้ามาใกล้

ผมเห็นว่ามันอมน้ำไว้เต็มกระพุ้งแก้ม ไม่อยากจะยอมรับแต่ริมฝีปากกลับอ้าเผยอเมื่อริมฝีปากสีอ่อนขยับเข้ามาใกล้ น้ำใสๆ ถูกส่งมา ความเปียกชื้นถูกแทนที่ด้วยความนุ่มหยุ่นที่เบียดชิด

เอิ้นป้อนน้ำให้ผมจนหมด รสชาติหวานอย่างประหลาดถูกส่งผ่านเข้าไปในลำคอบางส่วน และบางส่วนก็ไหลผ่านขอบปากออกมาเปรอะเปื้อนที่ลำคอ

บางทีเอิ้นเองก็อาจจะกระหายน้ำเหมือนกัน

ริมฝีปากรสชาติหวานๆ ผละออกอ้อยอิ่ง ดวงตาสั่นไหวจ้องลึกเข้ามาในดวงตาผมก่อนที่ความเสียวแปลบจะลามเลียไปทั่วผิวกายเมื่อหยาดน้ำที่เปรอะเปื้อนตั้งแต่ปลายคางระเรื่อยไปถึงแผ่นอกถูกกวาดเก็บด้วยลิ้นชื้นที่ลากผ่านอย่างเชื่องช้า

กล้ามเนื้อทั้งร่างกายของผมกระตุกเกร็งเมื่อหน้าอกถูกริมฝีปากอุ่นจูบซ้ำๆ

ผมวางมือลงบนไหล่แกร่งพยายามดันร่างมันออกแต่ก็ช่างไร้ประโยชน์

“ไม่ชอบเหรอ”

อืม ไม่รู้สิ

“แต่เอิ้นว่าเสือชอบนะ ตรงนี้...” เสือใหญ่อันเปลือยเปล่าถูกสัมผัสด้วยฝ่ามือที่วางลงไปตรงกลางกายจนร่างกายผมสะท้าน “…ตื่นแล้ว”

เถียงได้ไงเมื่อหลักฐานชัดเจนเสียขนาดนี้

“เอิ้นก็ตื่นเหมือนกัน” ไม่ต้องบอกก็ได้ มือด้วย ไม่ต้องพามือกูไปเจอกับหลักฐานหรอก ไม่อยากสัมผัสโว้ย

เกิดความเงียบงันขึ้นชั่วครู่ก่อนเสียงแลกเปลี่ยนน้ำหวานในโพรงปากจะเข้ามาแทนที่เมื่อจุมพิตอันหนักหน่วงตั้งแต่ในตอนต้นเริ่มขึ้น

ความรู้สึกที่ยังตกค้างอยู่ในส่วนหนึ่งของร่างกายชัดเจนขึ้นให้เรียวลิ้นที่เอาแต่หนีในคราแรกหยุดชะงักก่อนจะรวบรวมความกล้าแล้วลองส่งมันไปแตะกับส่วนเดียวกันที่พลิ้วไหวอยู่ภายใน

ความปลาบแปลบหลั่งไหลโอบล้อมร่างกายเช่นเดียวกับมือของผมที่กดท้ายทอยอีกฝ่ายเพื่อให้ริมฝีปากเราแนบชิดมากขึ้นอีก

ดีว่ะ ไม่เคยรู้ว่าจูบกับผู้ชายมันรู้สึกดีขนาดนี้ ไม่นับครั้งก่อนในห้องนอนของผม ตอนนั้นมัวแต่โกรธจนหน้ามืดตาลายคิดแต่ว่าจะต้องกระทืบมัน หากพอในร่างกายมีแอลกอฮอล์ปะปนอยู่ผมกลับโอนอ่อนผ่อนตาม มือไม้จับสะเปะสะปะไปบนแผ่นหลังแกร่ง กอดมันอย่างที่ยามมีสติผมไม่มีทางทำแน่ๆ

“ชอบที่เอิ้นทำมั้ย”

“อ๊ะ!” ร้องเป็นสาวเวอร์จิ้นเลย เกลียดตัวเองจังแต่ก็ต้องยอมรับว่าพอถูกมืออุ่นๆ ของคนอื่นมาคลึงๆ ที่เสือใหญ่มันให้ความรู้สึกตื่นเต้นกว่าตอนสัมผัสด้วยตัวเองเยอะเลย

“ชอบล่ะสิ” ปากก็ขยับเพื่อถามส่วนมือก็ลูบเสือใหญ่ขึ้นๆ ลงๆ ให้ผมกัดริมฝีปากสะกดกลั้นเสียงน่าอาย

ใครจะอยากครางอยู่ใต้ร่างผู้ชายวะ ผมเสือนะเว้ย

“รู้สึกดีใช่มั้ย”

“อ๊ะ!” แผ่นอกของผมกระตุกเมื่อยอดอกถูกจูบย้ำๆ หลายครั้งก่อนที่ริมฝีปากจะครอบลงมา เรียวลิ้นซึ่งก่อนหน้าเคยหยอกล้อกับลิ้นผมกำลังทำแบบเดียวกันกับจุดเล็กๆ ที่รวมทุกความรู้สึกเสียวปลาบ

ผมผวาเฮือกกับความซ่านสยิว เพิ่มแรงกอดรัดมันให้แน่นขึ้นแต่ก็ถูกดึงออกแล้วจับกดไว้กับฟูกนอน

ร่างแกร่งขึ้นมาคร่อมทับ นัยน์ตาของเขาทอประกายความปรารถนาชัดเจน ริมฝีปากขยับเป็นรอยยิ้มอ่อนโยนก่อนจะกดจูบลงบนหน้าผากของผมให้หลับตายอมรับความอ่อนโยนที่แทบจะไม่เคยสัมผัส

ความนุ่มหยุ่นลากลงมาที่ปลายจมูกขบมันด้วยเขี้ยวแหลมๆ ให้ผมร้องด้วยเสียงผะแผ่ว

อีกครั้งที่ริมฝีปากของเราเบียดชิดกัน ความร้อนรุ่มเพิ่มขึ้นทุกครั้งที่ได้สัมผัสจนผมตั้งตัวรับแทบไม่ทัน ทำได้เพียงตอบรับเท่าที่คนธรรมดาคนหนึ่งจะทำได้

ไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าไอ้เอิ้นมันช่ำชองขนาดนี้ ก่อนหน้าที่จะมาหาผมมันต้องเคยมาแล้วนับครั้งไม่ถ้วนแน่ๆ

ความคิดนั้นทำให้หัวใจของผมหนักอึ้งราวกับถูกถ่วงด้วยก้อนหินน้ำหนักมหาศาล การกระทำเพื่อตอบสนองหยุดลงชั่วขณะให้คนที่รุกเร้าผมผละห่างแล้วจ้องลึกเข้ามาในดวงตา

“เป็นอะไรหืม” มือเรียวลูบเส้นผมชื้นที่ปรกหน้าผากของผม

“มึงเก่งจัง”

“เก่ง?” ต้องทำหน้าครุ่นคิดด้วยเหรอในเมื่อตอนนี้เราอยู่บนเตียงด้วยกัน ผมก็ต้องพูดถึงเรื่องนี้อยู่แล้ว “อ๋อ แล้วเสือไม่ชอบเหรอ”

กว่าจะคิดได้ก็นานพอตัว

ผมส่ายหน้าหน่อยๆ แทนคำตอบ ไม่ใช่ไม่ชอบ ทุกสัมผัสทำให้รู้สึกดีแต่ว่า…

เพียงคิดถึงที่มาของความเก่งกาจก็พาลไม่พอใจซะอย่างนั้น

“ไม่ต้องห่วงนะตอนนี้เอิ้นมีเสือคนเดียว”

ผมกำลังมัวเมากับจุมพิตหวานๆ ที่ถูกป้อนให้หลังจากคำตอบที่ปัดเป่าความไม่พอใจออกไป เสียงแลกเปลี่ยนน้ำหวานที่ไหลเลอะขอบปากยิ่งกระตุ้นให้ไฟในกายพัดโหม

ริมฝีปากของผมถูกขบเม้ม ความชื้นแฉะที่ปลายคางถูกกวาดเก็บไปจนหมด

เอิ้นฟอนเฟ้นเล้าโลมผมด้วยริมฝีปากที่จูบซับไปทั่วทั้งแผ่นอก ดูเหมือนว่ามันจะชื่นชอบหน้าอกของผมเป็นพิเศษถึงได้เฝ้าปาดเลียจูบซับอยู่อย่างนั้นซ้ำๆ

“ตรงนี่ของเสืออร่อยมากเลย”

เหลือบมองแล้วจึงขบตรงนั้นด้วยฟัน จี๊ดเลยแต่มากกว่าความเจ็บคือความซ่านสยิวที่ทำเอาผมผวาขึ้นจนแผ่นหลังห่างจากฟูกนอน

เส้นผมของเอิ้นถูกผมขย้ำจนกระเซอะกระเซิงแต่นั่นก็ยังไม่เพียงพอ

ผมบีบไหล่แกร่งแรงๆ จิกเล็บสั้นลงบนนั้นเมื่อลิ้นชื้นลากผ่านอกลงไปที่หน้าท้อง หลุมสะดือถูกเย้าแหย่จนรู้สึกเสียดท้องแปลบๆ ที่จริงผมต้องผลักมันออก หากในความเป็นจริงนั้นมือเวรกลับกดท้ายทอยให้ร่างกายแนบชิดกว่าเดิม

ให้ตายเถอะ ถ้าไม่เมาจนไร้สติเสือไม่มีทางทำแบบนี้แน่

“ไม่!!” ถึงแม้จะร้องห้ามแต่ร่างกายของผมกลับตอบสนองด้วยการยกสะโพกขึ้นรับการปรนเปรอจากมือหนาที่กำลังลูบไล้เสือใหญ่แล้วรูดรั้งจนปวดหนึบ

เฮือก!!

ราวกับลมหายใจถูกพรากออกไป เมื่อริมฝีปากอุ่นๆ ที่เคยจูบซับตรงแผ่นท้องลากต่ำลง โพรงปากครอบลงบนเสือใหญ่อย่างระมัดระวัง สะโพกของผมลอยสูงขึ้นอีกเมื่อมือหนาสอดเข้ามาลูบไล้ที่แก้มก้น เช่นเดียวกับลิ้นชื้นที่ปาดเลียทุกสัดส่วนของเสือใหญ่อย่างไม่นึกรังเกียจ

แต่ผมโคตรเกลียดตัวเอง

เกลียดที่ตอบสนองทุกการกระทำที่ปรนเปรอให้ มิหนำซ้ำยังส่งเสียงครางพร่าอย่างน่าอายให้ดังก้องอยู่ภายในห้อง และเหมือนว่าไอ้เอิ้นจะชอบการกระทำนี้ของผม

ทุกความเคลื่อนไหวหยุดชะงักลงเมื่อดวงตาที่เปี่ยมไปด้วยความเสน่หาเหลือบขึ้นสบกับผม

“รู้สึกดีรึเปล่า”

ครางขนาดนี้ กูคงกำลังรู้สึกแย่มั้ง

“เดี๋ยวเอิ้นจะทำให้เสือรู้สึกดีกว่านี้อีก”

เดี๋ยวในที่นี้หมายถึงเดี๋ยวนี้ใช่หรือเปล่าวะ

ให้ตายเถอะ นี่ไอ้เอิ้นคิดจะฆ่าผมทางอ้อมใช่ไหม เมื่อมันกดจูบลงบนส่วนยอดของเจ้าเสือใหญ่ซ้ำๆ เหมือนจูบสัตว์เลี้ยงที่น่าเอ็นดู แค่นั้นยังคงไม่สาแก่ใจถึงได้ใช้ปลายลิ้นไล้เลียซะจนส่วนที่ชื้นอยู่แล้วถึงกับเปียกแฉะ

ตอนนี้เองที่ผมรู้สึกว่าร่างกายใกล้จะปริแตกออกเป็นเสี่ยงๆ

ขาที่ถูกบังคับให้แยกออกเพื่อที่อีกฝ่ายจะได้แทรกเข้ามาได้ง่ายๆ นั้นบิดเกร็ง ผมจิกเล็บสั้นกุดลงบนแผ่นหลังแกร่งแล้วลากลงมาเป็นทางยาวเพื่อระบายความซ่านสยิว

ร่างกายของผมเสียการควบคุม น้ำเสียงที่เปล่งออกมาเหมือนไม่ใช่เสียงตน แต่มันจะไม่ใช่ได้อย่างไรในเมื่อมันดังออกมาจากริมฝีปากอันบวมเจ่อของผม

จังหวะลิ้นที่กำลังไล้เลียเสือใหญ่ในโพรงปากอุ่นๆ เปลี่ยนไป เช่นเดียวกับจังหวะของปากที่ครอบแล้วขยับขึ้นลงนั้นก็กลายเป็นหนักหน่วงขึ้น

หากเปรียบสิ่งที่อยู่ในร่างกายผมคือลาวา ตอนนี้มันคงเอ่อมาจนถึงปากปล่องภูเขาไฟแล้ว

“เอิ้น...”

ผมเรียกมันในจังหวะที่ยกสะโพกสูงขึ้นรับจังหวะโพรงปากที่ครอบลงมา เลื่อนมือขึ้นมาเพื่อกดศีรษะมันเอาไว้แล้วจึงปลดปล่อยทุกความปรารถนาเข้าไปในโพรงปากนั้น

ทุกอย่างในหัวของผมถูกแทนที่ด้วยกลุ่มควันจางๆ ลอยฟุ้ง สักพักจึงค่อยๆ จางลงเหลือเพียงความว่างเปล่า

ในหูได้ยินเพียงเสียงหอบหายใจของตน ไม่รับรู้ถึงความเคลื่อนไหวหรือเสียงของสิ่งมีชีวิตอื่นใด

แค้กๆ

เสียงไอของสิ่งมีชีวิตอีกหนึ่งบนเตียงนี้ดังขึ้นใกล้ๆ เมื่อลืมตาก็พบกับใบหน้าหล่อเหลาแดงซ่านซึ่งอยู่ใกล้เพียงแค่ลมหายใจขั้น

“ออกมาเยอะเลย ไม่ได้เอาออกนานเลยใช่มั้ย”

ต้องหน้าด้านแค่ไหนถึงกล้าถามอะไรแบบนี้ อยากจะตอบโต้อยู่หรอก แต่ตอนนี้ร่างกายผมไม่ต่างอะไรจากโทรศัพท์มือถือที่แบตใกล้จะหมด

ดวงตาของผมค่อยๆ ปิดลงอย่างยากที่จะต้านทาน

“เสือ” เสียงไอ้เอิ้นดังอยู่ที่เดิม เพิ่มเติมคือมือที่จับไหล่แล้วเขย่าแรงๆ

เขย่าเข้าไปเถอะ อย่างไรก็ไม่มีทางลุกขึ้นมาทำอะไรได้อีกแล้วล่ะ

“เสือจะทิ้งเอิ้นไว้กลางทางแบบนี้ไม่ได้นะ เสือ เสือ เสือครับ เสืออออออ~”

เสียงคร่ำครวญแผ่วเบาลงพร้อมๆ กับสติของผมที่ดับวูบลง

กลับไปคอมเมนต์ให้ชื่นใจหน่อย ขอบคุณค่ะ

{http://my.dek-d.com/kj-s0l/writer/viewlongc.php?id=1494845&chapter=6}